Saturday, February 29, 2020

මගේ පුතා – 01

මගේ පුතා – 01



අද මම කියන්න යන්නෙ ටිකක් වෙනස් කතාවක්.මේ සිද්ධිය වෙලා දැන් මාස 2ක් විතර ඇති. මගෙ නම ශර්මිලා. මට වයස 36යි.36 ක් උනාට මට වයස පේන්නෙ නෑ. කෙල්ල වගේ. මම මැරීඩ්. හස්බන්ඩ් ඉන්නෙ රට. මට එක පුතෙක් ඉන්නව. එයාගෙ නම තරිදු. එයාට වයස 16යි. මම ප්‍රයිවට් කම්පැනි එකක මැනේජර්ගෙ ඇසිස්ටන්ට් විදිහට වැඩ කරන්නෙ. මම මගෙ පුතාට ගොඩක් ආදරෙයි. එයාගෙ තාත්තා එයා ලග නැති උනත් මම ඒ අඩුව පුතාට දැනෙන්න දුන්නෙම නෑ. ගෙදර ඉන්දැද්දි මම පුතා වෙනුවෙන් ගොඩක් කාලය වෙන් කලා. මම පුතා ඉල්ලන හැම දේම අරන් දුන්නා. කිසිම දෙයකට බෑ කිව්වේ නෑ. කිසිම අවස්තාවක පුතාට දුක හිතෙන වැඩක් මම කරලා නෑ. අඩුම තරමෙ එයාට පාරක්වත් ගහලා නෑ. මම හැමදාම වැඩ ඇරිලා ගෙදර එනකොට හවස 6 විතර වෙනවා. ඔහොම ඉන්නකොට මට පුතාගෙ වෙනසක් තේරුනා. එයා මාත් එක්ක කතා කර කර ඉන්නකොට එහෙම එයා ගොඩක් වෙලාවට බලන් ඉන්නෙ මගෙ කකුල් දෙක දිහා. මම ඉතින් ඒක වැඩිය ගනන් ගත්තේ නෑ. මම නේල් ආර්ට්ස් කකුලෙ දාලා තියන නිසා ඒව දිහා පුතා බලනව කියලා හිතුවෙ මම. ඔහොම ඉන්නකොට මට තව වෙනසක් තේරුනා. සති දෙකක විතර ඉදන් මම වැඩ ඇරිලා එනකොට හැමදාම වහින්න පටන් ගන්නවා. ඉතින් ගෙදර එනකොට හැමදාම මම දාගෙන යන shoes වල මඩ ගෑවිලා. ඒත් ඊලග දවසෙ උදේ බලනකොට ආයිත් මගෙ shoes අලුත් වගේ. අර තිබ්බ කිසිම මඩක් නෑ. පලවෙනි දවසෙ මම වැඩිය ගනන් ගත්තෙ නෑ. මම ම හෝදල ඇති කියලා හිතුවෙ. ඒත් දෙවෙනි දවසෙත් එහෙමයි. එතකොට මට හිතුනා පුතා තමා මම පව් කියලා හිතලා හෝදනවා ඇත්තේ කියලා. මම ඊට පස්සෙ පුතාගෙන් ඇහුවා “පුතේ ඔයා මගෙ ශූස් හේදුවද මඩ ගෑවිලා තිබුන ඒවා” කියලා. පුතා කිව්වා “නෑ අම්මේ මම හේදුවෙ නෑ” කියලා. මම බය උනා හොදටම ඊට පස්සේ. ඇයි අනේ මේ හොදටම මඩ ගෑවිලා තියන heels දෙක පාරටම උදේ බලනකොට අලුත් වගේ තියෙන්නෙ කොහොමද කියලා. ඊට පස්සෙ මම වැඩට ගියා. එදානම් වැඩ ඇරිලා එනකොට වැස්ස වැහැල ඉවරයි. ඒත් ඉතින් පාරවල් වල මඩනෙ. එදත් ගෙදර එනකොට කලින් තරම්ම මඩ ශූ එකේ ගැවිලා නැති උනත් තරමක් ගෑවිලා තිබ්බා. මම එනකොට පුතා සෝෆා එක උඩට වෙලා ටීවී බලනවා. මම වෙනදා වගේම ගේ ඇතුලට ඇවිත් හීල්ස් දෙක ගැලෙව්වා. පුතාගෙත් ඔලුව අතගාලා වොශ් එකක් දාන්න යනවා කියලා එයාට කියලා මම ටවල් එකත් අරගෙන එහෙමම වොශ්රූම් එකට ගියා. මට සැකයක් ඇවිත් තිබුනෙ පුතා මට තියෙන ආදරේට මගෙ ශූස් හෝදනවා කියලා. ඒත් තියෙන ලැජ්ජාවට ඒක මට කියන්නෙ නෑ කියලා. මම වොශ් රූම් එකට ගියාම මට ඕක මතක් උනා. ඊට පස්සෙ මම හොරෙන්ම ආයිත් සාලෙට ආවා. එනකොට මම දැකපු දේ මම හීනෙකින්වත් හිතපු දෙයක් නෙමේ. පුතා එයාගෙ ඩික් එකත් කලිසමට උඩින් අල්ල අල්ල මගෙ ශූස් ලෙවකනවා මඩ පිටින්ම. මට ටිකක් කේන්ති ගියා මෙයා මොකක්ද මේ කරන්නෙ කියලා හිතලා. මම ඊට පස්සේ සැරෙන් “මොකක්ද පුතා ඔය කරන්නේ” කියලා ඇහුවා. ඒක ඇහුන ගමන් පුතා උඩ ගියා. එයා එහෙමම බිම බලාගෙන එයාගෙ රූම් එකට ගිහින් දොර ලොක් කරගත්තා. මම කතා කලාට දොර ඇරියෙම නෑ. මම ඊට පස්සෙ ගිහින් වොශ් එකක් දාගත්තා. පුතා ඩිනර් එක ගන්න වෙලාව වෙනකන්ම ලොක් එක ඇරියේ නෑ. ඊට පස්සේ මම ගිහින් කන්න කතා කලාම දොර ඇරගෙන පුතා ආවා. ඊට පස්සේ එයා ටිකක් කනකන් ඉදලා මම ශේප් එකේ පුතාගෙන් ඇහුවා “මොකක්ද පුතා අර මගෙ ශූ එකත් අරගෙන කලේ” කියලා. පුතා ඒත් උත්තරයක් නෑ. මම දෙපාරක් විතර ඒකම අහන කොට පුතා මට කිව්වා “නෑ අම්මෙ මම මේ ඒක සුද්ද කලා. ඒ වෙලේම මට කැසිල්ලක් ආවා. අම්මා එකපාරටම ආවම මට ලැජ්ජා හිතුනා” කියලා. මම ඊට පස්සේ ඇහුවා “ඉතින් ඇයි පුතේ ශූ එක ඔයා කටින් සුද්ද කලේ” කියලා. පුතා කිව්වා “මම මඩ වලට ආසනෙ අම්මේ පොඩි කාලෙ ඉදන්ම. ඒකයි ඒ” කියලා. මම ඉතින් පුතාට තේරුම් කරලා දුන්නා මඩ ශරීරයට යන එක හොද නෑ කියලා. පුතත් ආයිත් එහෙම කරන්නේ නෑ කියලා පොරොන්දු උනා. මම ඉතින් ඊට පස්සෙ ඒක වැඩිය ගනන් ගත්තේ නෑ. ඊට පස්සෙ අපි ඩිනර් එක අරන් නිදියන්න උඩ තට්ටුවට යන්න හදනකොට පුතා පඩියක් උඩ නිදියගෙන ෆෝන් එක ඔබ ඔබ ඉන්නවා. මට උඩට යන්න බෑනෙ පුතා ඉන්නකොට. මම ඉතින් පුතාට අයින් වෙන්න කිව්වා. එයා ටිකක් විහිලුයි මුරන්ඩුයි. ඒ හින්දා එයා අයින් උනේම නෑ. බෑ බෑ ගගා ඉදියා. එයා ඊට පස්සෙ එක පාරටම කිව්වා “ඉතින් අම්මෙ ඔයා මාව පාගගෙන යන්නකො” කියලා. මම ඇහුවා පිස්සුද කියලා. පුතා එතකොට ෆෝන් එක පැත්තකින් තියලා මගෙ කකුල් දෙක දිහා බලන් ඉදියේ. මම පුතාට කිව්වා ඊට පස්සේ “අනේ පිස්සුද පැටියො. මගෙ පුතාව පාගගෙන මට යන්න පුලුවන්ද. කෝ ඉතින් අයින් වෙන්නකො” කියලා. පුතා ඊට පස්සෙ අහින්සක විදිහට මගෙ දිහා බලලා “අනේ අම්මේ මාව පාගගෙන යන්නකෝ. අනේ මට රිදෙන්නේ නෑ. අනේ අනේ පාගන් යන්නකෝ” ගෑවා. මට එයා එහෙම කිව්වම බෑ කියන්නත් බෑ. ඒත් කොහොම අම්මා කෙනෙක් තමන්ගෙ පුතාව පාගන්නේ. ඒ හින්දා මම “අනේ පුතේ බෑ” ගෑවා. එයා ආයිත් අහින්සක විදිහට අනේ අනේ කියලා කිව්වා. මටත් කරන්න වෙන දෙයක් නැති නිසා එයාගෙ බඩට මගෙ එක කකුලක් තියලා නැග්ගා. වැඩිය බර දුන්නේ නෑ. ඇයි කිලෝ 64ක් මගෙ පුතාට ඉවසගන්න පුලුවන් වෙයිද. ඊට පස්සෙ මම උඩට ගියා ඒ උන දේ ගැන වැඩිය හිතුවේ නෑ. පොඩි එකාට පිස්සු කියලා හිතුවේ. ටිකකින් මට පහල සද්දයක් ආවා. මම හොරෙන් පහලට ගිහින් බලනකොට පුතා කලින් වගේම මගෙ හීල්ස් දෙක අරගෙන musturbrate(අතේ ගහනවා) කරනවා. මම ඒක දැක්කම ශොක් උනා. පුතාට බනින්න හිතුනෙත් නෑ. ඒ තරමට මම එයාට ආදරෙයි. මම ආයිත් බෙඩ් එකට ගියා. එදා රෑ මට නින්ද ගියෙත් නෑ ඕක ගැනමයි හිතෙන්නේ. පහුවෙනිදා මම ඔෆිස් ගිහින් පූජාට(මගෙ හොදම යාලුව) ඕක ගැන කිව්වා. එයා ඊට පස්සෙ මට කිව්වා “ඔයාගෙ පුතාට තියෙන්නෙ මට හිතෙන්නෙ මානසික ගැටලුවක්. ඔයා පුතා එක්ක ටිකක් ඕපන් කතා කරලා ඒ ගැන අහන්න. පුතාගෙ හිතේ තියන ඔක්කොම අහගන්න” කියලා. මටත් හිතුනා ඒ ක්‍රමේ හරි කියලා. එදා මම හවස වැඩ ඇරිලා ගිහින් වොශ් එකක් එහෙම දාලා පුතාට කතා කලා. පුතත් ආවා “ඇයි අම්මේ” ගාගෙන. මම ඊට පස්සෙ එයාගෙන් ඇහුවා “පුතේ ඔයාට මොකක් හරි මානසික ප්‍රශ්නයක් තියනවද? මම ඊයෙ රෑත් ඔයාව දැක්කා ඔයා මගෙ හීල්ස් ලෙව කනවා. පුතේ ප්‍රශ්නයක් තියනවනම් අම්මට කියන්න බය නැතුව. මම ඔයාගෙ අම්මනෙ. ඕන ප්‍රශ්නයක් තියනවනම් අපි කතා කරලා විසදුමක් හොයා ගමු” කියලා. පුතා ටිකක් ලැජ්ජා වෙලා බිම බලන් ඉන්නවා. මම ආයිත් ඇහුවම පුතා මට කිව්වා “අනේ අම්මෙ මාව වැරදියට හිතන්න එපා මම ආසයි ඔයා දාගෙන ඉදපු සෙරෙප්පු ,ශූස් ඔක්කොම ලෙව කන්න. තව ඔයාට කියලා මාව පාගගන්න. තව ඔයාගෙ කකුල් ලෙවකන්න. අනේ මන්දා අම්මේ මාව වැරදියට හිතන්න එපා. අම්ම ඇහුව නිසා මම කිව්වේ” කියලා. ඒක ඇහුව ගමන් මාව ශොක් උනා. පුතාට මේ මොකක්ද වෙලා තියෙන්නෙ කියලා හිතලා. මම පුතාට කිව්වා “හරි පුතේ ඔයා මට ඕක කිව්ව එක හොදයි. ඒත් පුතේ අම්ම කෙනෙක්ට තමන්ගෙ පුතාව කවදාවත් පාගන්න බෑනෙ පුතේ. ඕක ඔයාගෙ මානසික ප්‍රශ්නයක්. අපි ඩොක්ට කෙනෙක්ව හම්බ වෙන්න යමු” කියලා. ඊට පස්සෙ පුතා කිව්වා ” නෑ අම්මේ මේක ලෙඩක් නෙමේ. මේක ආසවක්. ගොඩක් අයට මේ වගේ ආසාවල් නෑ කලාතුරකින් අයට තමා තියෙන්නේ. අම්මා නෙට් එකේ පොඩ්ඩක් හොයලා බැලුවනම් අම්මටම තේරෙයි. අනේ අම්මේ මේක කාටවත් කියන්න එපා. අඩුම තරමෙ තාත්තටවත්. අම්මව මට විශ්වාස නිසා කිව්වේ” කියලා. මට දැන් කරගන්න දෙයක් නෑ. මම පුතාට අපි පස්සෙ කතා කරමු කියලා මගෙ රූම් එකට ගියා. පුතා කිව්වා වගේ මම නෙට් එකේ පොඩ්ඩක් සර්ච් කරලා බැලුවා. එතකොට තමා මටත් තේරුනේ මේ ගැන. ඒවා දැකලා මට පුතා ගැන දුක හිතුනා. රජෙක් වගේ ඉන්න ඕනි මගෙ පුතා ඇයි මේ වගේ දේවල් වලට ආස උනේ කියලා. මම කාටවත්ම කියන්න ගියෙ නෑ පුතාගෙ මේ ආසව ගැන. අඩුම තරමෙ පූජටවත්. ඊලග දවස නිවාඩු දවසක්. පුතයි මායි දෙන්නම ගෙදර. අපි බ්‍රෙක්ෆස්ට් එහෙම අරගෙන ටීවී බලන්න ගත්තා. ටීවී බලනකොට මගෙ කකුල් දෙක තිබුනෙ සෝෆා එකේ පුතාගෙ ලග. මට තේරුනා මෙයා ටීවී බලන්නෙ නෑ මගෙ කකුල දිහා තමා බලන් ඉන්නේ කියලා. මම ඊට පස්සේ කකුලෙන්ම එයාට ඇනලා “මොනවද ඔය බලන්නෙ” කියලා ඇහුවා. පුතා කිව්වා ඊට පස්සේ “අනේ අම්මේ මම ඊයෙ ඔයාට කිව්වානේ මම ඔයාගෙ කකුල් වලට ආසයි කියල”. මට දැන් කරන්න දෙයක් නෑ. මම කිව්වා “ආහ් එහෙනම් ඕනි තරමක් බලන් ඉන්නවකො” කියලා කකුල් දෙක දික් කලා එයා ගාවට. පුතාගෙත් ආසාවනේ. කකුල් දෙක දිහා බලන් ඉදියා කියලා වරදක් නෑනෙ ඉතින්. පුතා ඊට පස්සේ “අනේ මගෙ හොද අම්මා” කියලා මගෙ කකුල් දෙක දිහා බලන් ඉදියා. මම ඉතින් ටීවි එක බලන්න ගත්තා. විනාඩි පහක් විතර ගියාම පුතා අහනවා “අනේ අම්මේ මම එක පාරක් ලෙවකන්නද” කියලා. මම ඔරෝලා පිස්සුද කියලා අහුවා. පුතා අහින්සක විදිහට “අනේ අම්මේ එක පාරක්” කියලා කිව්වා. මටත් ඉතින් පුතාට බෑ කියන්න බෑ එහෙම අහනකොට පුතාට දුක හිතෙයි කියලා. මාත් “හා එකපාරයි ඔන්න” කියලා කිව්ව. පුතා ඊට පස්සේ මගෙ කකුල ලෙවකන්න ගත්තා. මගෙ දකුණු කකුලෙ ඇගිලි ටික තමා ලෙවකන්න ගත්තේ මම ටික්ක් වෙලා ඒක දිහා බලන් ඉදලා ආයිත් ටීවී එක බලන්න ගත්තා. ටීවි එකෙත් හොද ප්‍රෝග්‍රෑම් එකක් ගියෙ. මම ඒක බලන්න ගත්තා. දන්නෙම නෑ පැයකාලක් විතර පුතා මගෙ කකුල් දෙක ලෙවකාලා. මටත් එහෙම කරන කොට සනීප නිසා වැඩිය තේරුනේ නෑ. මම “ආහ් දැන් ඇති කියලා” කකුල් දෙක අරගත්තා. පුතා ඊට පස්සෙ එක පාරටම “අම්මෙ මම ටොයිලට් එකට ගිහින් එන්නම්” කියලා ගියා.


මෙම කතාව උපුටා ගත් කතාවක් වන අතර මෙහි සමපූර්ණ අයිතිය හා ගෞරවය මුල් රචකයා සතුයිග ඔබට ස්තූතියි

No comments:

Post a Comment